Costa Dorada en Costa Alhazar

Na 5 maanden winter in Nederland zien we vrijdagmiddag de Duende weer terug in Valencia. De boot ligt er goed bij, klaar om mee weg te varen. Het is wel te zien dat er flinke storm is geweest, want een van de nieuwe landvasten is kapot geschuurd. Gelukkig hadden we ook de oude nog gebruikt als backup, dus het is allemaal goed gegaan. Bij het water tanken blijkt dat een van de doppen muurvast zit, evenals de dop van de dieseltank. De eerste panne van het seizoen hebben we binnen, maar gelukkig gaat de voorste watertank wel open en hebben we voordat we vertrokken de tank vol diesel gegooid.
Zaterdag een dagje fietsen en sightseeing (lees: veel op terrassen en in parken zitten in de zon) in Valencia, want daar hadden we de laatste dagen in december met het klaarmaken van de boot en de storm toch nog te weinig tijd voor gehad. Daarna proviand ingeslagen en de boot ingeruimd.
Zondag toch maar het dek geschrobd en begin van de middag Valencia uitgevaren voor de eerste etappe van de reis van de komende 3 weken, die als het goed is eindigt in de Rhonedelta.
Het begint lekker rustig, ruime wind en windkracht 2-4 in de zon. Tegen een uur of 5 laat de Middellandse Zee haar wispelturige karakter zien. De wind valt eerst weg, draait dan een halve slag en neemt binnen 15 minuten toe tot windkracht 7 met regen. Marcel was net op tijd met alle zeilen reven en we zeilen het laatste stuk stevig door tot Burriana. Tegen de tijd dat we de haven binnenkomen schijnt de zon alweer en is de wind weer gaan liggen, zodat we dag kunnen afsluiten met een BBQ achterop het dek. Burriana stelt niet heel veel voor, maar er zijn brede en lange stranden om te wandelen.
Maandagochtend vertrekken we naar Vinaros een plaats 45 mijl verder net ten zuiden van de Ebro delta, waar de in deze regio beruchte tramontana (wind uit het noorden, vergelijkbaar met de mistral in Frankrijk) stevig te keer kan gaan. Weer ruime wind en zon, een lekker zeilweertje. Aan het eind van de dag komt de regen net als gister weer even langs. Maar als we om 19 uur aanleggen is het weer zonnig en tijd voor een strand- en stadswandeling. Vinaros is een gezellige plaats en we liggen naast de vissershaven. Tegen de schemer vaart de vissersvloot massaal uit in duo’s van een grote vissersboot en een klein sloepje met 4 grote lampen, die waarschijnlijk de vissen moeten gaan lokken, ’s ochtends vroeg komen ze allemaal weer terug.
Dinsdag zeilen we naar Almetlla del Mar, een natuurlijke haven in een cala met steile rotsen. s Avonds maken we een wandeling over de rotsen richting een riviermonding, tevens ankerplaats voor boten die iets minder diep steken. ’s Avonds vers gevangen dorade gegeten in de nu nog uitgestorven restaurants.
Woensdagochtend proberen we met een bezem onder water de snelheidsmeter weer aan de praat te krijgen. Zonder succes, dus op zee leggen we de boot stil en mag Marcel het water in om het vastgekoekte wieltje schoon te maken. Als ik hem moet geloven is het al best goed op temperatuur (16 ºC...). Nu we toch bezig zijn gaan we ook op onderzoek uit waar het water vandaan komt onder de vloer, dat we sinds we uit Valencia zijn vertrokken regelmatig moeten wegpompen. Het is niet heel veel, maar smaakt zout, dus het moet van buiten komen. We denken aan de schroefas, maar het blijkt dat de knalpot (tussen de motor en de uitlaat) kleine gaatjes heeft van de corrosie, waardoor het koelwater naar buiten spuit. Motor uit en provisorisch gemaakt met ducktape. Aan het eind van de middag verandert het weer weer. Rond de Ebro delta wordt het dreigend donker en begint de bliksem te flitsen. We hopen het voor te kunnen blijven, totdat het voor ons rond de bergen ook donkerder wordt en dondert. De wind draait weer en het begint te regenen, maar het onweer blijft gelukkig boven land hangen. En tegen de tijd dat we In Tarragona aanleggen is het weer droog. Bij aankomst in Tarragona een Volvo Penta dealer opgezocht en die kon een nieuwe uitlaat-knalpot voor ons bestellen.
Dit geeft ons tijd om Tarragona te leren kennen. Mooie en rustige stad met veel monumenten uit de Romeinse tijd en middeleeuwen, waaronder een amfitheater met uitzicht op zee en oude stadsmuren. In de stad lopen opvallend veel klassen met scholieren rond uit Spanje en Frankrijk. In het archeologisch museum liggen ze op de grond quizzen in te vullen over de Romeinse mozaïeken en beelden.
Vrijdagmiddag blijkt na regelmatig bellen door de vriendelijke vrouw van onze haven, dat de uitlaat de weg van Madrid naar Tarragona niet heeft gevonden en pas maandag of dinsdag komt. Omdat de dealer in Barcelona had gemaild dat hij er 3 in stock heeft besluiten we daarom de volgende dag met kapotte en enigszins opgelapte uitlaat verder te varen. Het goede panne nieuws is dat we de doppen van de diesel- en watertank eraf kregen. Het slechte nieuws was dat daarna bleek dat de voorste watertank (waarvan de dop wel los kon) net als vorig jaar bleek te lekken. Vrijdagavond blijkt er op de Ramblas van Tarragona de start te zijn van het regionale wijnfestival. We kopen ieder een strippenkaart met glas en proeven bij de verschillende stalletjes verschillende soorten wijn.
Zaterdag vertrekken we wat laat uit Tarragona richting Barcelona. Met ruime en voor de wind zeilen we met een stevig tempo (7 knopen) en besluiten we de 45 mijl naar Barcelona in een keer te doen. We denken een recordtijd te gaan maken, totdat de wind eind van de middag weer draait naar het westen en we de laatste 10 mijl naar Barcelona moeten kruisen. Langs de ingang van de commerciële haven nog even een spannend moment met een veerboot van de Balearen, die opeens zijn anker licht en besluit op ramkoers te gaan varen. Ondanks de lonkende restaurants van Barcelona gooien we onderweg een pizza in de oven, omdat het steeds later wordt. Om 9 uur leggen we aan in Port Vell in het hart van Barcelona onder de boulevard met visrestaurants en zoeken we een tapasbar op om de lange dag af te sluiten.
Zondag is de dag waarop heel Barcelona over de boulevard struint. Het is lekker druk en we vallen midden in een parade van reuzenpoppen, die eindigt voor de haven waar ze in paren een dansje doen. We wandelen door de stegen van het oude centrum van Barcelona. Met een zonnetje erbij is het heerlijk. In de kerk op het plein van Pi blijkt er ’s avonds een flamencogitarist op te treden. Mooie muziek: bulerias, tangos, alegria, nog net geen dansje gedaan. Daarna de avond weer afgesloten met een paar tapas. Maandag naar de Volvo dealer, die helaas de uitlaat-knalpot toch niet in stock bleek te hebben. Hoe ze er in 2 dagen 3 hebben kunnen verkopen is ons nog steeds een raadsel, maar daar zaten ze zelf niet mee. Nog een dagje Barcelona dus, op zich geen straf… Geklust en gelopen over de boulevard en het strand naar de Olympische haven en daar in een van de loungetenten neer gestreken. Dinsdag aan het begin van de middag is onze uitlaat er, maar we besluiten voor het vakantiegevoel toch nog maar een dagje in Barcelona te blijven. Gewandeld in Barceloneta, park Ciutadella waar Jolly zich heeft uitgeleefd met de vele honden die daar rondlopen en ’s avonds sfeer geproefd in het oude centrum met baskische tapas (op broodjes).
Woensdagochtend na een laatste bezoek aan de Mercat van Barceloneta het ruime sop naar Blanes gekozen.