Via de Rias Baixas naar Portugal

Gisteren zaten we met een heerlijk glaasje 10 jaar oude port op een terrasje in Porto, met uitzicht over de beroemde door Eiffel ontworpen brug over de Douro rivier, met aan de overkant vestigingen van alle beroemde porthuizen!
Vorige week maandag zijn we in de baai bij Muros gebleven. ’s Ochtends met het rubberbootje naar Muros voor wat cultuur, shoppen en een terrasje. ’s Avonds wilden we na de pannenkoeken met het rubberbootje naar een baai een stuk verderop, maar eerst kwam nog even de douane langs en moest weer eens een formulier met alles over boot en opvarenden worden ingevuld. Een half uur later vertrokken. Gewandeld langs de Laguna de Louro, mooi bij ondergaande zon. Maar toen werd het dus snel donker, en uiteindelijk nog een stuk vrijwel in het donker tegen de golven in teruggevaren. Doorweekt en ijskoud de boot in, kachel aan en met een borrel weer een beetje mens (en hond) geworden.
Dinsdag naar de Ria de Arosa gevaren, de grootste Ria. Heerlijk zacht weertje, een stuk zonder wind op de motor, en het laatste stuk onder zeil (variërend van dobberen tot stevig zeilen). Bij een spiegelgladde zee de bocht afgesneden en tussen de rotsen door de Ria ingevaren. Aangelegd in Ribeira, waar we op de fiets op zoek gingen naar een wasserette. Met hond en tien kilo wasgoed door het hele drukke verkeer laverend konden ze bij de derde wasserette inderdaad voor weinig geld onze was doen. Ook toen we het ‘oude centrum’ hadden gevonden nog geen gezelligheid en zelfs geen aantrekkelijk uitziend restaurant kunnen bespeuren, dus aan boord de uit Bretagne meegenomen vissoep verorberd. Ribeira is een echt vissers- en strandstadje met veel appartementen en een drukke haven. Daar gaan de sirenes wanneer er weer een vissersvloot de haven binnenkomt. Teken voor de mensen aan land dat ze in actie kunnen komen om de vis te ontladen en het eschijnt dat de boot die het eerst binnenkomt de beste prijs krijgt. Vandaar misschien dat de vissersboten met een loeigang binnen komen varen.
Woensdagochtend geklust en onze voorraden aangevuld, en toen verder de Ria Arosa ingevaren. Weer heerlijk weer met weinig wind, voor anker in een baaitje tussen de mosselbanken en gezwommen in het (ijskoude) water.
Donderdagochtend na een roei- en wandeltochtje de was opgehaald in Ribeira en verder zuidwaarts gevaren. En eindelijk zagen we waar we al weken naar uitkeken: zwarte rugvinnen van drie dolfijnen die vlak bij onze boot zwommen!
Eind van de middag voor anker in een prachtige baai met strand bij Islas Cies. Ook hier weer naar toe geroeid en een stuk gewandeld om de laguna. Het eiland is grotendeels een vogelreservaat, en helaas kwam een beheerder ons dan ook vertellen dat het verboden was voor honden. Dan maar geen lange wandeling maar terug naar de boot voor een relaxte borrel in het zonnetje. ’s Avonds doorgevaren en na een diner aan boord aangelegd in Bayona. Dat bleek een heel gezellig stadje met een druk oud centrum vol restaurants en bars.
Vrijdagochtend diesel getankt en vertrokken uit Galicië met de mooie Ria’s richting de Portugese grens. Daar tegen de avond (het is in Portugal een uur vroeger) aangelegd in Viana do Costello. Leuk plaatsje met en oud centrum van smalle steegjes. Er heerst in de Portugese steden een soort rust die heel anders is dan in de Spaanse steden. Na een week zelf koken (ja, dat doen we echt nog wel) wilden we weer eens uit eten, maar tussen alle koffie-/ banketrestaurantjes konden we geen restaurant vinden. Uiteindelijk een klein restaurantje gevonden waar niemand zat. Veel aandacht van het personeel (voornamelijk voor Jolly overigens…), heerlijk gegeten (kabeljauw van het huis, soort stokvis), en toen we weggingen zat het restaurant helemaal vol.
Zaterdag vroeg vertrokken en in de loop van de middag aangelegd in Leixos, een voorstad van Porto. Met de bus naar Porto gegaan, aan het eindpunt uitgestapt. We hadden geen idee waar we moesten zijn, dus op een terrasje een kaart bestudeerd. De kleine steegjes die wij dachten te moeten nemen stonden vol met hosselaars en ongure types, maar toen we die zonder kleerscheuren gepasseerd waren kwamen we bij de kathedraal en via steile kronkelsteegjes bij de rivier. Heel bijzondere brug in Eiffeltoren stijl en aan de overkant allemaal grote hallen vol vaten port van de grote porthuizen. Heerlijk geborreld en gegeten op een terrasje, en met een steil kabeltreintje en de metro terug naar de boot.
Vandaag was het heiig en in de middag kwam de mist echt opzetten. Met de radar aan om de vissersboten om ons heen te traceren de monding van de Aveiro rivier ingevaren, en voor anker in een baai bij São Yacinto. Daar was het hele dorp bijeen om te kijken naar twee politiemannen die een bootje hadden aangehouden, maar naast een al bijna afgebroken markt is er niet veel te beleven.