Andalucia en Gibraltar

Vorige week hebben we hebben de Atlantische Oceaan achter ons gelaten en de Middellandse Zee bereikt. De Costa del Sol doet haar naam gelukkig eer aan en met een stevige wind in de rug stuiven we langs de kust.
Nog een week eerder legden we na ons bezoek aan Sevilla weer aan in Chipiona aan de kust. Bijna gelijk met Carina, die een paar dagen langskwam en een barre wandeltocht vanaf het busstation achter de rug had. Het subtiele verschil tussen Puerto deportivo (jachthaven) en Polideportivo (sportstadion) kan leiden tot vele goedbedoelde aanwijzingen, die je alleen steeds verder van huis en haven helpen. Tapas in tipico bar doet dan wonderen.
De volgende dag moesten we vroeg uit de veren omdat ’s ochtends de boot naar Coto Donana zou vertrekken, een groot natuurgebied bij de monding van de Rio Guidalqivir. Omdat het alleen met georganiseerde excursies te bezoeken is, zaten we dus voor de verandering eens op een andere boot. Mooi gebied met duinen, dennenbossen, moerassen en zoutpannen. Flamingo’s gespot en bruine kiekendief die een groep strandlopers aanviel.
De reis ging verder met onze eigen boot naar Cadiz. Mooie stad omringd door de zee en stadswallen met forten om haar te beschermen. Kleine straten, vele pleinen en kerken en een stadstrand waar we na het wandelen heerlijk de zee in konden voor een frisse duik. En Cadiz is een goede plek voor flamenco. We vonden een flamencobar waar we bijna bovenop de gitaristen, zanger en dansers zaten. Tangos, bulerias, alegria en solea, ik heb weer wat op kunnen halen voor volgend jaar. Carina moest helaas weer aan het werk en pakte zaterdag weer het vliegtuig vanuit Jerez na een laatste race tegen de klok om de bus te halen.
Volgende mijlpaal was Gibraltar met een tussenstop in Barbate. Onderweg langs Cabo Trafalgar waar Lord Nelson de Fransen en Spanjaarden heeft verslagen en ze in Gibraltar nog steeds heel trots op zijn. Behoorlijke golven kregen we daar om ons heen. Na de fantastische kliffen tussen de Cabo en Barbate, bleek het plaatsje zelf niets bijzonders en een beetje kale haven. Eigenlijk vooral nuttig omdat het anders zo’n eind naar Gibraltar is. De Straat van Gibraltar is bijzonder om te varen, zo tussen Europa en Afrika door. Op het smalste punt is het 8 mijl en zie je de bergen van Marokko liggen. De punt bij Tarifa staat er om bekend dat het meer dan 300 dagen 30 knopen waait (windkracht 7). Wij dachten net als in Portugal de uitzondering te pakken te hebben, omdat we met een licht windje vertrokken, maar zodra we in de buurt kwamen begon het flink te waaien en haalden ook wij de 30. In de Straat is ook aardig wat stroming, meestal richting de Middellandse Zee. De combinatie van stroom mee en wind tegen zorgde voor behoorlijke golven waar we tegen aan beukten. Na Tarifa werd het weer wat rustiger en kwam de rots van Gibraltar in zicht.
Zigzaggend tussen containerschepen en ferry’s bereikten we Marina Bay in Gibraltar. Daar belanden we in een soort Disneyland versie van Engeland, Ocean Village, vol met pubs, sportsbars, casino en restaurants. Mooie gelegenheid om scone’s met cream en fish and chips te scoren. We bleven een dagje in Gibraltar om de rots te beklimmen en de beroemde apen te zien. ’s Ochtends nog even langs de toeristeninformatie om te vragen of de hond mee de rots op mocht en ja dat was geen probleem. Vol goede moed begonnen we aan de eerste helft van de klim tot we bij een poortje kwamen waar de bewaker en een bordje ons er op wezen dat honden absoluut niet de rots op mochten vanwege de apen. Wij weer naar beneden, hond naar de boot gebracht en toen maar de kabelbaan naar boven genomen. Het prachtige uitzicht over de middellandse zee en Atlantische oceaan was het wel waard en inderdaad overal apen, jong, oud, midden op de weg op het dak van auto’s.
En dan was daar eindelijk de Middellandse Zee. Voordat we aan onze reis begonnen zagen we dat als het doel van de reis en zouden we hier gaan toeren. Inmiddels hebben we al zoveel moois gezien en getoerd dat het meer als de laatste etappe voelt. We hebben de haven voor de winter al gereserveerd en Valencia gaat het eindpunt voor dit jaar worden.
Vanuit Gibraltar rondden we Europa Point, het verste puntje Europa. Er was een stevige wind en bij de rots van Gibraltar draaide de wind alle kanten op waarbij wegvallen en windstoten elkaar afwisselden. Daarna prima zeilweer en onderweg sprongen de dolfijnen gezellig om ons heen. De rots gaat over in de Costa del Sol en omdat we dat allebei niet echt kennen, gingen we voor Marbella waar vroeger the rich and famous kwamen. We hebben nog even overwogen om in de luxe haven van Marbella, Jose Banus, te gaan liggen maar dan moet je toch met een wat grotere boot aankomen. De gemeentehaven was klein en behoorlijk vol en het was maar goed dat we van tevoren een plek hadden gereserveerd. Voor het eerst moesten we mediterraans aanleggen, waarbij alle boten naast elkaar met een kant aan de kade en de andere kant aan een vast of eigen anker liggen, zonder steigers er tussen. Gelukkig was de havenmeester zo aardig om even te helpen en hadden we net 2 extra stootwillen gekocht. Direct aan zee is Marbella volgebouwd met resorts en hotels, maar er achter hebben ze nog een historisch centrum met nauwe straatjes en veel restaurantjes (heerlijk gegeten). De volgende dag hebben we een auto gehuurd om de bergen in te gaan. Volgens de verhuurder hadden ze alleen nog maar een cabrio in de aanbieding, dus we gingen in stijl de bergen in. Binnen een half uur rijden zaten we middenin een verlaten en ruig berggebied, Sierra Nieves en Sierra Bermeja. Meer naar het noorden hebben we twee pueblos blancos (witte dorpjes) bezocht: Grazalema dat tegen de bergen is aangebouwd en Zahara de la Sierra met een Moorse toren en prachtig uitzicht over een stuwmeer. Onderweg naar Zahara zweefden de gieren en een steenarend boven ons hoofd.
Donderdag zouden we naar Benalmadena varen waar ons volgende bezoek, Marco en Ronald, vrijdag vanuit Malaga naar toe zouden komen. Toen we belden om een plek te reserveren bleek echter de haven ontoegankelijk vanwege de harde wind. Op de Middellandse Zee is het weer wat wispelturiger en kan de wind plaatselijk nogal verschillen, want wij hadden in Marbella prima weer. Toch nog een extra dagje Marbella en tijd om voor het eerst deze vakantie de romp van de boot schoon te maken. We hebben nu eindelijk een witte ipv een gele boot.
Vrijdag waren Marco en Ronald al vroeg in de haven want het vliegtuig had wind mee. Meteen maar een frisse duik in de zee genomen en daarna weer warm geworden met tapas op een terrasje. Nog even uitgevaren en gezeild naar Jose Banus om grote boten te spotten en weer terug. De wind ging van bijna niets naar windkracht 6 en met een stevige vaart kwamen we weer de haven in. Daarna gezellig uit eten in het oude centrum. De volgende dag was de wind wat afgenomen en gingen we naar Benalmadena. Lekker gezeild en aangemeerd bij het havenkantoor met behoorlijke golven. We keken al een beetje angstig naar de overkant waar de boten behoorlijk heen en weer gingen, maar gelukkig kregen we een mooie plek aan de binnenkant. Benalmadena is een uitloper van Torremolinos en een echt jachthavendorp met winkels, restaurants en appartementen gebouwd rondom het water en de haven, inclusief Corry Koningspleintje. Marcel had veel trek in een broodje kroket of frikandel speciaal, dus ’s avonds zijn we over de boulevard naar Torremolinos gelopen en kon Jolly zich illegaal op het strand uitleven. Uiteindelijk toch maar voor een gezellig grillrestaurant met Belgische ober gezwicht. Terug in Benalmadena een cocktail op een terrasje terwijl het mondaine deel van Torremolinos om ons heen de disco’s in stroomde. Zondag werden we gewekt door Sinterklaas, die nog net aan ons had gedacht voor hij naar Nederland vertrok. ’s Middags over het strand gelopen en nog een laatste keer de zonnestralen op een terras opgepikt, voordat Marco en Ronald weer naar het koude Nederland mochten vertrekken.
Vanochtend met een ruime wind in de rug naar Caleta de Velez gevaren. Het zeilen is tot nu toe prima op de Middellandse Zee. De wind is stevig, maar komt vanaf het land, dus er zijn weinig golven en we scheren door het water.